دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf هر یک از ما روابط متفاوتی داریم، چه خوب و چه بد. آنها متعلق به زندگی ما هستند زیرا ما در دنیا به تنهایی زندگی نمی کنیم. ما با افرادی که دوستشان داریم از طریق برقراری ارتباط و گذراندن وقت با آنها روابط برقرار می کنیم.دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf هر چه کسی بهتر باشد، بیشتر با او ارتباط برقرار می کنیم و زمان خیلی سریع با او می گذرد.یک رابطه وجود دارد که شبیه به دیگری است و در عین حال رابطه دیگری وجود دارد. این رابطه ما با خداست. اگرچه تا زمانی که در این دنیا هستیم نمی توانیم خدا را ببینیم،دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf اما او واقعی و واقعی است. او در کنار ما حضور دارد و می خواهد با ما رابطه برقرار کند. نماز وسیله ای برای رسیدن به هدف است، نوعی ارتباط با خداست. ما تمام وجودمان را درگیر آن می کنیم - افکار، کلمات و بدنمان. نیازی به دست کم گرفتن دومی - بدن - نیست، زیرا نگرش ما در نماز قبلاً موقعیت ما را در برابر خدا بیان می کند و به ما (یا کمتر) کمک می کند تا دعا کنیم.

گاهی ممکن است به نظرمان برسد که دعا فقط برای این است که به زانو در بیایی و پدر را بخوانی. هدف این مقاله گسترش و بهبود دیدگاه ما نسبت به نماز است. بیایید نگاهی بیندازیم که چگونه افراد مختلف می توانند دعا کنند.دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf اما قبل از هر چیز لازم است به چند تقسیم بندی اساسی اشاره کنیم که به طور کلی در مورد راه های نماز صدق می کند که در یک لحظه آن ها را برمی شمیم:

قبل از هر چیز، نماز می تواند رسمی باشد اگر از شکل خاصی استفاده کنیم (مانند متن نوشته شده یا آموخته شده) یا غیر رسمی اگر به زبان خودمان دعا کنیم، مهم نیست که چگونه و به چه ترتیب چیزی را بیان کنیم.

اگر بیشتر دعا کنیم، دعا نیز می تواند رایج باشد،دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf یا اگر فقط به خدا روی بیاورم ، شخصی (فردی) است.

در نهایت، ما می توانیم با صدای بلند ، یا با هم یا تنها، یا با روح (در افکار خود) دعا کنیم. مهمتر از همه این است که قلب یعنی تمام وجود ما درگیر نماز ما باشد.

1. نماز

احتمالاً رایج ترین دعای ما نماز است. حتی افرادی که رابطه شخصی خاصی با خدا ندارند می توانند در صورت نیاز به چیزی به او مراجعه کنند. این درخواست مبتنی بر درک این است که خداوند قادر مطلق است و می تواند به ما کمک کند.دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf این مبتنی بر اعتماد به خوبی او به ما است.

ما می توانیم برای خود چیزی بخواهیم ، اما می توانیم برای دیگران نیز بخواهیم. در این صورت، شفاعت است. همیشه لازم نیست که کلمات زیادی به کار بروند. عیسی به ما می‌آموزد: «وقتی دعا می‌کنید، مانند غیریهودیان چیز زیادی نگویید. آنها فکر می کنند که به خاطر کثرتشان شنیده خواهند شد» (متی ۶: ۷). در جای دیگر می افزاید: «ایمان داشته باشید که هر چه در دعا بخواهید، قبلاً دریافت کرده اید و خواهید داشت» (مرقس 11: 24). همچنین می‌توانیم در دعای دعا نوعی آه یا جمله بگنجانیم که به وسیله آن به سوی خدا متوسل شویم.دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf به این طریق نماز آتش می گویند . مثل تیری است که با اشاره ای به سمت خدا شلیک می کند.

2. ستایش

اگر قرار است رابطه ما با خدا واقعی و دوستانه باشد و صرفا محاسباتی نباشد، باز هم نمی توانیم از او چیزی بخواهیم. اگر با او رابطه عاشقانه داشته باشیم و فقط رابطه اقتصادی نداشته باشیم، اغلب از او تشکر می کنیم و او را به خاطر چیزهای خوبی که به ما می دهد تحسین می کنیم. ما می توانیم به سادگی از او تشکر کنیم یا می توانیم آنچه را که هست اعلام یا بزرگ کنیم ، برای مثال: "تو قدوسی، تو خداوندی، تو خدای خوبی هستی، تو خدایی هستی که هرگز مرا رها نمی کند."این شکل از دعا ما را مملو از لذت صفات یک خدای خوب و مقدس می کند. کتابهای عهد عتیق،دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf به ویژه کتاب مزامیر، مملو از دعاهای ستایش است. در کتاب دانیال نبی حتی می خوانیم که می توان خدا را حتی در میان بزرگترین مصیبت ها ستایش کرد (نک دان 3: 13-45). حمد و حمد از یک سو پاسخگوی نعمت های الهی است و از سوی دیگر نوعی آهن ربا است که ما را به جلوه های دیگر خیرات خداوند می کشاند.

اغلب دعای تسبیح خداوند از طریق آواز بیان می شود . انسان از دیرباز از آواز و نیز نواختن آلات موسیقی برای ابراز شادی یا سایر احساسات خود استفاده می کرده است. البته خوانندگی شرط مداحی نیست ولی غالباً بیانگر آن است.

در ستایش، یکی از اشکال بیان، وضوح است . شادی وصف ناپذیر انسان از چیزی (در این مورد خدا و خیر او) است. دیگر نمی توان آن را با کلمات بیان کرد، بنابراین به نوعی ملودی ( آواز خواندن به زبان ها ) می رود.

3. بخشش

علاوه بر دعای دعا و حمد، می‌توانیم با درخواست چیزی از خداوند دعا کنیم. این شکل از دعا اغلب فراموش می شود، اما بسیار مهم است. با التماس، ضعف، محدودیت و گناه خود را در پیشگاه خداوند ابراز می کنیم و قلبمان پر از خضوع می شود. بنابراین خدا می تواند دوباره با فیض پر کند و چیزهایی را بسازد که ما ( بخشش شخصی ) یا دیگران ( بخشش جایگزین ) اشتباه کرده ایم. گدایی مشترک نیز بسیار قوی و مؤثر است، مثلاً زمانی که به عنوان یک خانواده، جامعه یا محله، برای تخلفات خود التماس می کنیم و از خداوند رحمت می خواهیم. هر گونه اظهار بدبختی و درخواست فیض خود، نهرهای لطف و رحمت خداوند را به سوی ما جذب می کند.

4. دعا به کلیسا

دعای بسیار قوی و مؤثر دعای رایج کلیسا است. دارای قدرت جامعه مقدر شده توسط مسیح در همه زمانها و در حوزه های مختلف (جغرافیایی، آسمانی و زمینی) است. ما به وضوح می‌توانیم دعای مقدس را در میان دعاهای شماره یک کلیسا قرار دهیم .دانلود رايگان کتاب هاي علوم غريبه pdf این دقیقاً قدرت خود را در ارائه قربانی خود عیسی مسیح به پدر آسمانی دارد. در هر مراسم مقدس، تمام بهشت حضور دارد. غنای معنوی که ما از شرکت در مراسم عشای ربانی می گیریم غیرقابل محاسبه است، به خصوص اگر این خود عیسی باشد که در مراسم عشای ربانی دریافت کرده ایم.

یکی دیگر از دعاهای کلیسا که زمانی فقط متعلق به متبرکین (کاهنان و راهبان) بود، دعای عبادت الساعات (خلاصه) است. با این حال، در سال های اخیر محبوبیت فزاینده ای در بین جوانان پیدا کرده است. این دعا بر اساس ایده تقدیس وقت روز است. بخش‌های مختلف خلاصه‌نویسی - دعوت‌نامه (استقبال از حضور خداوند قبل از صحبت)، مداحی صبحگاهی، قرائت‌های مقدس، نماز روز، شب عشاء و همراه (که درست قبل از خواب نماز می‌خواند) به گذراندن تمام روز در حضور خداوند کمک می‌کند و شفاعت می‌کند. افراد دیگر (در مورد کاهنان برای افرادی که به آنها سپرده شده اند). متبرکین این نماز را واجب می‌دانند و ترک قسمتی به عنوان گناه کبیره به آن نسبت داده می‌شود، دقیقاً به این دلیل که تمام امت را که بر عهده آنها گذاشته شده است، در آن حمل می‌کنند و تسلیم خدا می‌کنند.

5. پرستش

شکل دیگری از دعا که ارتباط بسیار نزدیکی با برگزاری مراسم عشای ربانی دارد، دعای عشای ربانی است. Adoration یک کلمه لاتین و به معنای ادای احترام است. این ادای احترام به عیسی است که در واقع در بخشی از میزبان سفید - مراسم عشای ربانی حضور دارد. راز محراب، همانطور که عشای ربانی نامیده می شود، فقط یک نماد نیست، بلکه یک عیسی واقعی است که زنده است، محبت می کند و به شکل نان منتظر ماست تا همیشه با ما باشد، حتی اگر ما نتوانیم ببینیم. او هنوز پرستش دیدار عشق است - من که تشنه محبت و علاقه خدا هستم به سوی آن که خود عشق است می آیم و می گذارم عمل کند. کاتشیسم کلیسای کاتولیک می گوید که پرستش «تعظیم عمیق روح در برابر «پادشاه جلال» و سکوتی محترمانه در برابر خدا است که همیشه از ما بزرگتر است (CCC 2628).

ما می دانیم که اشتراک عمومی با عیسی در مراسم عشای ربانی هر روز انجام نمی شود، اما همچنین می توانیم با آمدن به کلیسا و تمرکز کامل بر خیمه ای که عیسی در آن پنهان شده است، این کار را انجام دهیم. حتی اگر در آن زمان چیزی را از نظر احساسی تجربه نکرده باشیم، عیسی در قلب ما به گونه ای عمل می کند که گویی «در پس زمینه» است و ما را متحول می کند. یک لحظه چنین ستایشی می تواند برای مدت طولانی به ما قدرت بدهد.

6. فضا

ستایش مشابه به اصطلاح است محل. این نیز کلمه ای برگرفته از لاتین است و به معنای تعارف عمیق است. اشاره به دراز کشیدن روی زمین دارد. این عمل را که در چندین صفحه از کتاب مقدس می توان یافت، می توان در آیین های جمعه خوب مشاهده کرد، که با روی زمین درازکشان آغاز می شود که نشانه ی عبادت عمیق برای عیسی است که قربانی را بر روی صلیب به پایان رساند. ما ما همچنین می‌توانیم این ژست را در مراسم انتصاب کشیشی ببینیم، جایی که قدیس در هنگام عبادت در مقابل محراب رو به زمین دراز کشیده است. اما ما هم می‌توانیم اینگونه نماز بخوانیم، مخصوصاً زمانی که نمی‌توانیم با مشکلات حرکت کنیم. با این تعظیم عمیق ما روشن می کنیم که با وجود اینکه ضعیف هستیم، خدای توانا داریم که می تواند همه چیز را اداره کند. با این حال، فقط در مواقعی که مشکلی داریم لازم نیست اینگونه دعا کنیم. این دعا بیان شگفت انگیزی از احترام و عشق عمیق به خداوند است و این که ما می خواهیم خدا را با تمام قلب و بدن خود گرامی بداریم.

7. دعا به زبان

یک روش بسیار رایج دعا، دعا به زبان است، که اغلب در نامه های او به پولس رسول ذکر شده است. این زبانی است که خود روح القدس در ما به پدر آسمانی دعا می کند. دعا به زبان ها یک کاریززم است، و هر مسیحی لزوماً ممکن است آن را نداشته باشد. با این حال، ما می توانیم آن را بخواهیم. اگر کسی قبلاً آن را داشته باشد، می تواند آن را در دعای شخصی یا در اجتماع (هنگام دعا برای دیگران یا تسبیح خداوند) استفاده کند. برای استفاده صحیح از آن، باید فصل های 12 تا 14 کتاب اول قرنتیان را بخوانید، زیرا اگر نتوانیم آن را راهنمایی کنیم، بیشتر گیج می شدیم تا مفید. اولاً باید توجه داشت که حامل کریسمس از دیگران مقدستر نیست، زیرا خداوند می تواند به هرکسی به میل خود کریسمس بدهد. فقط استفاده درست و مسئولانه از آن می تواند ما را تقدیس کند. اگر کسی در کنار ما می خواهد در سکوت دعای مسالمت آمیز بخواند، مطمئناً خوب نیست که با استفاده از آن توجه خود را به خود جلب کنیم.

هنگام خواندن نماز به زبان، خواندن به زبان نیز ذکر شود . چیزی شبیه آواز روح است که در کلمات بیان نمی شود، بلکه خود را با آهنگ و صدا بیان می کند. تأیید بر این که این کریسمس از جانب خداوند است این است که حتی افرادی که آواز خواندن معمولی را بلد نیستند می توانند به زبان بخوانند و اگر یکباره بیشتر نماز بخوانند، یکباره تمام می شوند.

8. تسبیح

تسبیح یکی از دعاهای پرطرفدار و معروف است. در قلب آن تفکر در مورد زندگی عیسی مسیح و اسرار نجات ما است. اگرچه برخی از دعاها بارها و بارها تکرار می شوند، اما هدف آن لزوماً تمرکز و تمرکز صد در صد بر روی هر کلمه نیست (هرچند هنوز هم می توانیم آن را بخوانیم)، بلکه بیشتر این است که نزدیکی خدا را تجربه کنیم و رازی که در حال دعا هستیم را ببینیم. تسبیح یک دعای بی روح نیست که فرمول بخواند، اگرچه مانند همه دعاهای قبلی، می تواند یکی شود. با این حال، این همیشه یک موضوع تعهد شخصی و قلبی است که چه چیزی در آن قرار می دهیم یا نه. به دلیل سادگی، تسبیح یک سلاح واقعی برای روح شیطانی است که به معنای واقعی کلمه از آن متنفر است.

9. دعا از طریق کلام خدا

کلام خدا این قدرت را دارد که زندگی ما را تغییر دهد. با این حال، وقتی آن را می خوانیم، می بینیم که کلمه ای شبیه به کلمه ای در رمان های مسافرتی یا تاریخی نیست. این کلام زنده خداست، و بنابراین رویکرد ویژه ای می طلبد - ما باید آن را با دقت بخوانیم و در مورد آن فکر کنیم. با چنین تفکری ، چیزی برای ما جذاب است و می‌توانیم آن ایده را به درخواست، سپاسگزاری یا هر چیز دیگری تبدیل کنیم. به عنوان مثال، اگر مَثَل پسر ولخرج مرا به عنوان پدری خطاب می کند که به سمت او می دود و او را در آغوش می گیرد، می توانم شروع به دعا کنم: "خدایا از تو سپاسگزارم که به دیدار من عجله کردی و همیشه مرا می بخشید!"

ما می توانیم از عبارات فردی یا حتی کل متن کلام خدا برای به اصطلاح استفاده کنیم اعلامیه . اعتراف اعتراف به حقیقت کتاب مقدس است، انگار که می گوییم - بله، من در زندگی خود قبول دارم که این چیزها اینگونه است! مثلاً می‌توانیم دعا کنیم: «خدایا شکرت که به خدا وفاداری!» یا « خدایا اعتراف می‌کنم که همیشه فقط خیر من را می‌خواهی!»

10. دعای سکوت

شاید یک نوع دعا که کمی اشتباه درک شده یا فراموش شده است، دعای سکوت باشد، به اصطلاح تفکر ما اغلب متقاعد شده‌ایم که وقتی به نماز می‌رویم، قرار است کمی اجرا کنیم و به این ترتیب به خدا نشان دهیم که به او اهمیت می‌دهیم. اما دعای سکوت دعای تواضع و محبت است. او فرض می کند که اگر کسی را دوست دارم، از بودن با او خوشحالم و همین برای من کافی است. این دو عاشق همیشه چیزی به یکدیگر نمی گویند، اما شاید آنها فقط در حال تماشای غروب خورشید با هم هستند و از زمانی که با هم گذرانده اند لذت می برند. سنت ترزای آویلا درباره این شکل از دعا می گوید: «به نظر من، دعای متفکرانه چیزی نیست جز دوستی صمیمانه، که در آن اغلب با کسی که می دانیم دوستمان دارد تنها می مانیم».

دعا برای سکوت گاهی می تواند چالش برانگیزترین شکل دعا باشد، زیرا در سکوت می توانیم متوجه شویم که من حتی نمی دانم چگونه با خدا وقت بگذرانم، که اگر از او نپرسم، حتی نمی دانم چرا باید دعا کرد و غیره با این حال، از طریق او است که خدا معجزات عظیمی را در روح ما انجام می دهد و ما را با خود متحد می کند.

کدام یک بهتر است؟

هر دعایی که کرده ایم و بسیاری از دعاهای دیگر، اگر دل ما به آن مشغول باشد و فعلاً به دردمان بخورد، درست و خوب است. اگرچه "دعای دعا" به عنوان مراسم قربانی عیسی برای پدر باقی می ماند، دعای ما نباید محدود به یک لحظه خاص از روز باشد. اولین قدم این است که روز را با فکر خدا شروع و به پایان برسانیم. اما هنوز خیلی کم است. اگر می‌خواهیم واقعاً معنوی زندگی کنیم، نه فقط زندگی کنیم، باید دائماً دعا کنیم. نه با خواندن نماز از صبح تا شب، بلکه با آگاهی در طول روز که خدا با ماست و ما را دوست دارد. همانطور که در طول روز با دوستان خود ارتباط برقرار می کنیم بدون اینکه ارتباط خود را فقط به دو جمله در یک زمان معین محدود کنیم، می توانیم در هر زمانی با خدا صحبت کنیم بدون اینکه نیازی به رزرو قراری با ما داشته باشیم. این راه های دعا به این منظور است که راه های بیشتری برای دعا به ما ارائه دهند. هر یک از ما می‌توانیم آن‌هایی را انتخاب کنیم که در حال حاضر به او نزدیک‌تر هستند و با روحیه‌اش مطابقت دارند. درست است که نه شکل مهم ترین، بلکه شخصی ترین محیط قلب هنگام ملاقات با پروردگار، دوست و خالق ما است که ما را بی نهایت دوست دارد.

چند توصیه کوچک

در نهایت، ما در مورد اینکه این در عمل چگونه به نظر می رسد، تشویق می کنیم. چند جوان از جامعه چیر زندگی دعای خود را با ما به اشتراک گذاشتند:

"من اغلب با کتاب مقدس دعا می کنم. من اخیراً در حال تعمق در مزامیر هستم. من همچنین اغلب در سکوت قبل از عشای ربانی یا در طبیعت دعا می کنم. در مورد نماز عمومی، نماز مقدس و حمد است.» (دومینیکا، 21).

"من دوست دارم وقت شخصی ام را با اوک در سکوت بگذرانم. گاهی هیچ کدام از ما چیزی نمی گوییم، فقط از حضور دیگری لذت می بریم. گاهی اوقات این یک گفتگوی فشرده و پر از پرسش و پاسخ است. در این لحظات، من اغلب به کتاب مقدس می رسم. با تعمق در کلام خدا، حقایق و پیام‌های پنهانی را که خداوند برای من در اینجا گذاشته است، پیدا می‌کنم.» (ورونیکا، 18)

«در طول روز سعی می کنم هر لحظه با خدا زندگی کنم. هر کاری انجام می دهم، با او متحد می شوم و بنابراین می فهمم آنچه دارم هدیه ای از جانب خداوند است. اشکال مورد علاقه من از دعای زمانی شخصی با خداوند شامل مراقبه منظم در مورد کلام خدا، ستایش و تسبیح مقدس است. در جامعه ما، بیش از هر چیز دعای ستایش است که با کلمات، آواز یا موسیقی بیان می شود. دوست دارم خداوند را به خاطر استعدادهایی که به من ارزانی داشته است ستایش کنم.» (میریم، 23).

"من هر روز تسبیح، تاج را می خوانم و در مورد کتاب مقدس یا فصلی تعمق می کنم. علاوه بر این، من در طول روز دعاهای آتش زیادی می خوانم، به ویژه در روح، و اگر نمی توانم شروع کنم، بارها نام عیسی را می خوانم.» (مرقس، 32).

«متکرارترین و محبوب ترین دعای من تسلیم شدن به خدا و اراده اوست. هر روز صبح، تمام روز، تک تک موقعیت ها، هر فردی را که در راه من می فرستد، به خدا می سپارم تا هر چه برای من آماده کرده است، به خواست او و برای جشن او باشد. همچنین وقتی دوران سختی دارم، دوست دارم با دعای مداحی، بازی و آواز دعا کنم.» (دامیان، 19).

«به غیر از زمانی که به نماز اختصاص داده ام، سعی می کنم تمام روز را در پیشگاه خداوند بگذرانم و او را به هر کاری که انجام می دهم دعوت کنم. من اغلب وقت خود را با او به صورت حضوری و ستایش می گذرانم. دعای تسبیح به نوبه خود به من کمک می کند تا بر زمان های دشوار غلبه کنم.» (دومینیکا، 25)

«یکی از روش های مورد علاقه من برای خواندن نماز، قرار دادن است. برای من، این یک راه تسلیم کامل در برابر خداوند است، عملی که می توانم در برابر او با تسلیم و وفاداری کامل سر تعظیم فرود بیاورم و به این ترتیب او را ستایش کنم. و سپس دعای اشتراک است که بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روحانی من است، زیرا همانطور که عیسی می گوید: "هرجا دو یا سه نفر به نام من باشند، من در میان آنها هستم." (ترزا، 17)