کتابهاي ناياب علوم غريبه برای یک مسیحی "اکسیژن زندگی" است

کتابهاي ناياب علوم غريبه برای یک مسیحی "اکسیژن زندگی" است. عیسی به ما دعای استوار و مداوم، سرشار از فروتنی و شجاعت می آموزد، که حتی قبل از خشکی درونی ما یا در برابر بی عدالتی های زندگی تسلیم نمی شود.کتابهاي ناياب علوم غريبه پاپ فرانسیس در 11 نوامبر در یک سخنرانی عمومی که توسط رسانه ها از کتابخانه کاخ حواری پخش شد، در این مورد صحبت کرد. و خواهید یافت. جستجو کن پیدا می کنی! در بزن و برای تو باز کن! زیرا هر که بخواهد دریافت می‌کند و هر که بجوید می‌یابد و هر که بکوبد آن را به رویش باز کند.کتابهاي ناياب علوم غريبه اگر پسری به عنوان پدر از یکی از شما ماهی بخواهد به جای ماهی به او مار می دهد؟ یا اگر تخمی بخواهد به او عقرب می دهد؟ بنابراین، هنگامی که شما، اگر چه بد، می دانید چگونه به فرزندان خود هدایای خوب بدهید، به محض اینکه پدر آسمانی روح القدس را به کسانی که از او درخواست می کنند عطا کند .» ).

«شخصی به من گفت: تو در مورد نماز زیاد می گویی. لازم نیست. بله لازم است. چون اگر نماز نخوانیم قدرت جلو رفتن در زندگی را نخواهیم داشت. نماز مانند اکسیژن زندگی است. دعا به معنای دعوت به حضور روح القدس است که همیشه ما را به جلو هدایت می کند. به همین دلیل است که من اینقدر در مورد نماز صحبت می کنم.من معتقدم که دعای روزانه باید بیشتر کتاب مقدسی باشد،کتابهاي ناياب علوم غريبه یعنی بیشتر در خواندن و مطالعه منظم کتاب مقدس و در تعمق منظم در قسمت های فردی ریشه داشته باشد.

(...) دعاهای شخصی منظم باید بیشتر با دعاهای رایج کلیسا منطبق باشد. کالون می خواست که مسیحیان دعای شخصی را از دعاها و مزامیر عمومی که در مراسم می خوانند بیاموزند. لوتر نوشت که او دو بار در روز دعا می‌کند، یا با عجله به اتاق خود می‌رود یا «به کلیسایی که جماعت در آن روز و وقت است، جمع می‌شوند».کتابهاي ناياب علوم غريبه این نشان می دهد که چقدر برای معلمان بزرگ کلیسا مهم بود که زندگی دعا کاملا خصوصی نبود. درست و ضروری است که ما یاد بگیریم که نه تنها با خواندن مزامیر و بقیه کتاب مقدس، بلکه با گوش دادن و خواندن دعاهای کلیسا دعا کنیم.

امروزه بسیاری از کلیساها، به ویژه کلیساهایی که به اصطلاح معاصر عبادت می کنند، تقریباً هیچ کمکی برای دعا به اعضای خود نمی کنند. تنها دعاهایی که توسط جماعت شنیده می شود، سخنرانی های «خودجوش» رهبران خدمات یا دعای پایانی واعظ در پایان خطبه است.کتابهاي ناياب علوم غريبه دعاهای آزمایش شده و با دقت در نظر گرفته شده مانند گذشته نیستند.»

بگذارید از ابتدا شروع کنم: من کتاب های تیم کلر را خیلی دوست دارم . من دوست دارم که چگونه این واعظ نیویورکی می تواند الهیات اصلاح شده را به وضوح، به زبان رایج و با ارجاعات غنی به پدیده های فرهنگی ارتباط برقرار کند. من انکار نمی کنم که او کارهای تالکین را دوست دارد، فقط همدردی من را تقویت می کند. اگر درست متوجه شده باشم، سالی یک بار او چنین تعطیلات خاصی را می گیرد که در طی آن همیشه یک کتاب جدید می نویسد. این بار او بر یکی از موضوعات اساسی مسیحی - نماز - تمرکز می کند.

انواع جریانات معنوی در اطراف ما متناوب می شوند، برخی ناپدید می شوند، برخی دیگر با محبوبیت زیادی همراه می شوند. مدیتیشن، باطن گرایی، فلسفه شرقی، از سوی دیگر عرفان، ارتدکس یا تجلیات پنطیکاستی. چگونه می توان همه اینها را دانست؟ و واقعاً مهم نیست که به چه کسی یا چه کسی دعا می کند؟

کلر درست در صفحه اول به این پاسخ می گوید: نه، مهم نیست به چه کسی دعا کنیم. او تلفیق گرایی و این تز را رد می کند که همه ادیان مسیرهای متفاوتی دارند، اما در نهایت به یک هدف منتهی می شوند - تفاوت بین آنها بسیار اساسی است.کتابهاي ناياب علوم غريبه و از آنجایی که او یک واعظ مسیحی است، برای ما روشن است که او به دعا از منظر کتاب مقدس نگاه می کند.

این کتاب روشی را که مزامیر عهد عتیق و دعای خداوند می توانند به ما دعا بیاموزند، تحلیل می کند. همچنین در مورد نوشته‌های پدران کلیسا، اصلاح‌طلبان و پیوریتان‌ها، آداب دعا و مشاهدات آنها بحث می‌کند، و عرفان قرون وسطایی (نه تنها) را نقد می‌کند - در حالی که سهم جزئی آن را تصدیق می‌کند. او به اهمیت دعای منظم و مشترک، لنگر انداختن کتاب مقدس و منظم اشاره می کند. که برای گوش امروزی بسیار آزاردهنده به نظر می رسد.

برای کلر، خدا نه یک دستگاه فروش خودکار است که روی سکه‌های نماز کار می‌کند، نه یک پدربزرگ عزیز در آغوش گرفتن که اهمیتی ندارد اخلاقش را بر چه پایه‌ای قرار می‌دهد - بگذار سرشار از عشق باشد. نه،کتابهاي ناياب علوم غريبه او خدای قدوس و عادل، بخشنده و کیفر، شایسته پرستش در دعا است (همانطور که در مقاله سی.اس. لوئیس که به ستایش می پردازد به زیبایی مورد بحث قرار گرفته است). چنین خدایی خواسته های خاص و مسئولیت های شخصی خاصی را بر دوش مردم قرار می دهد.

در نهایت، نویسنده همچنین مجموعه ای از الگوهای دعای کوتاه از شخصیت های تاریخ کلیسا را ​​اضافه می کند. این یک نقطه خوب پشت کتابی است که تازه، کاربردی و به روز نوشته شده است. باز هم کلرکا عالی

عیسی نمونه ای از دعای مستمر و مداوم است. گفتگوی مداوم با پدر، در سکوت و تفکر، سنگ بنای تمام مأموریت اوست.

اناجیل همچنین از تشویق عیسی به شاگردان به دعای پایدار و خستگی ناپذیر به ما می گوید. تعلیمی یادآور سه مَثَل موجود در انجیل لوقا است که بر این ویژگی دعای عیسی تأکید می کند.

مهمتر از همه، نماز باید محکم باشد: مانند مرد مَثَل که وقتی نیاز به پذیرایی از میهمان غیر منتظره دارد، نیمه شب بر دوستی می زند و از او نان می خواهد.

دوست جواب منفی می دهد چون قبلاً در رختخواب است،کتابهاي ناياب علوم غريبه اما مرد اصرار می کند و اصرار می کند تا اینکه دوست را مجبور می کند بلند شود و به او نان بدهد. اما خداوند از ما صبورتر است و هر که با ایمان و استقامت در دلش را بکوبد ناامید نخواهد شد. خدا همیشه جواب میده همیشه."

نماز خشوع و شجاعانه است

«مثل دوم درباره بیوه‌زنی است که به قاضی مراجعه می‌کند تا به او کمک کند تا عدالت را به دست آورد. این قاضی فاسد است، او مردی بی پروا است، اما در نهایت، تلخ از اصرار بیوه، تصمیم به اجابت می گیرد.

و او اینگونه فکر می کند: خوب، من ترجیح می دهم مشکل او را حل کنم و او را بترسونم تا اینکه او همچنان جلوی من گرم باشد. این تمثیل به ما می فهماند که ایمان یک انگیزه لحظه ای نیست، بلکه عزمی شجاعانه برای توسل به خداست، حتی برای گفتگو با او، و هرگز از شر و بی عدالتی کناره گیری نمی کند.

مَثَل سوم نشان دهنده فریسیان و باجگیرانی است که برای دعا به معبد می روند. اولی با ستایش شایستگی به سوی خدا روی می آورد; دیگری حتی برای ورود به حرم احساس بی ارزشی می کند. ولى خداوند دعاى اولى، يعنى دعاى متكبران را نمى شنود، بلكه دعاى خاشعين را مى شنود.

هیچ دعای واقعی بدون روح فروتنی وجود ندارد. این تواضع است که ما را به دعا سوق می دهد.»

ما هنوز باید دعا کنیم

«تعلیم انجیل روشن است: ما باید همیشه دعا کنیم، حتی اگر همه چیز بیهوده به نظر برسد، زمانی که خدا کر و لال به نظر می رسد و به نظر می رسد که در حال تلف کردن زمان هستیم. حتی اگر آسمان عقب نشینی کند، مسیحی دست از دعا بر نمی دارد. دعای او با ایمان همراه است.

و ایمان در بسیاری از روزهای زندگی ما می تواند مانند یک توهم به نظر برسد، یک تلاش بی ثمر. لحظات تاریکی در زندگی ما وجود دارد و در این لحظات ایمان یک توهم به نظر می رسد. اما اقامه نماز نیز به معنای قبول این امر است.

بسیاری از مقدسین شب ایمان و سکوت خدا را تجربه کرده اند - وقتی در می زنیم، اما خدا جواب نمی دهد. اما این مقدسین پشتکار داشتند.»

شما نمی توانید بدون عیسی دعا کنید

«کسی که در این شب های تاریک ایمان دعا می کند، هرگز تنها نیست. در واقع، عیسی نه تنها شاهد و معلم دعا، بلکه حتی بیشتر از آن است. او ما را به دعای خود می پذیرد تا بتوانیم در او و به وسیله او دعا کنیم. و این کار روح القدس است.

به همین دلیل، انجیل ما را دعوت می کند تا به نام عیسی نزد پدر دعا کنیم. یوحنای قدیس این سخنان خداوند را می‌گوید: « هر چه بخواهید به نام من انجام خواهم داد تا پدر در پسر جلال یابد » ( یوحنا 14:13 ). و آیین تعلیم و تربیت توضیح می‌دهد که «اطمینان که دعاهای ما در این عهد جدید شنیده می‌شود، مبتنی بر دعای عیسی است» ( CCC 2614). او به دعای ما بال می دهد.

چگونه کلمات مزمور 91 را به یاد نیاوریم که سرشار از اطمینان است که از دلی که در همه چیز به خدا امیدوار است جاری می شود: " او شما را با بال های خود می پوشاند و زیر بال های خود پناه می برد. حقیقت آن سپر و زره است، نه از وحشت شبانه، نه از تیری که در روز پرواز می‌کند، نه از طاعونی که در تاریکی می‌خزد، و نه از بلاهایی که در ظهر ویران می‌کند، نخواهی ترسید.» ( Ps 91: 4-6).

در مسیح است که این دعای شگفت انگیز برآورده می شود که در آن حقیقت کامل خود را می یابد. بدون عیسی، دعاهای ما در خطر فروکاستن به تلاش انسانی بود که عمدتاً محکوم به شکست است. اما او هر گریه، هر ناله، هر جاسپر، هر دعا، هر دعای انسان را پذیرفت.

و روح القدس را که در ما دعا می کند فراموش نکنیم. این اوست که ما را به دعا هدایت می کند و ما را به عیسی می رساند. این هدیه ای است که توسط پدر و پسر به ما داده شده است تا برای ملاقات با خدا به جلو حرکت کنیم. و روح القدس، هنگامی که ما دعا می کنیم، کسی است که در قلب ما دعا می کند.

مسیح دعایی برای همه ماست، حتی در زندگی ما. و به همین دلیل است که مسیحی که دعا می کند از هیچ چیز نمی ترسد، خود را به روح القدس می سپارد که به ما هدیه داده شده و در ما دعا می کند و دعا را برانگیخته است. باشد که خود روح القدس، معلم دعا، راه دعا را به ما بیاموزد.»